Naam: Marshall Bruce Mathers III
Artiestennaam: Eminem
Bijnamen: Slim Shady, Evil, M&M en Em
Geboortedatum: 17 Oktober 1972
Thuisplaats: Detroit, Michigan (USA)
Eigen recordlabel: Shady Records
Overige bedrijven: Shady Ltd. Clothing, Shade 45 (Radiozender), The Marshall Mathers Foundation, Eight Mile Style LLC en Shady Games
Platencontract bij: Aftermath Entertainment en Interscope Records
Ex-werkgever: Web Entertainment
Lid van: D12 en Bad Meets Evil
Ex-lid van: Soul Intent
Leven buiten muziek:
Eminem heeft een woelig verleden achter de rug. Hij heeft zijn vader nooit gekend, haat zijn moeder en is in armoede opgegroeid. In de lagere school werd hij hard gepest, door een pestkop heeft Em zelfs een paar dagen in coma gelegen. Om uit de realiteit te kunnen ontsnappen in hij beginnen tekenen (wat nog steeds een hobby van hem is) en heeft zich later ook gericht naar Hip Hop. Vanaf dat moment stond hij bekend als M&M, een afkorting van zijn echte naam; Marshall Mathers.
Toen hij 17 was is hij gestopt met school nadat hij twee keer bleef zitten in dezelfde richting.
In 1991 heeft zijn nonkel Ronnie, die één van zijn beste vrienden was én diegene was dat Eminem Hip Hop heeft leren kennen, zelfmoord gepleegd door met een shotgun door zijn hoofd te schieten. Em heeft nu een tattoo op zijn linkerschouder ter nagedachtenis van Ronnie. Onderaan de tattoo staat ook "Ronnie R.I.P.".
 |
| Eminem (hier is de tattoo voor Ronnie zichtbaar) |
Zijn beste vriend, hypeman en mede D12-lid Proof is in 2006 vermoord na een hevige ruzie met een buitenwipper (die zelf ook vermoord is). Ter nagedachtenis van zijn beste vriend heeft hij op de zijkant van zijn linkerarm "Proof" laten tatoeëren, dit is net dezelfde tattoo dat Proof zelf had.
 |
| Eminem met de, toen pas gezette, tattoo voor Proof |
Hij is vader van 3 kinderen. Dochter Hailie Jade (die getatoeëerd staat op zijn rechterschouder) is geboren in 1995, Kim is haar moeder. Op de zijkant van zijn rechterarm heeft hij ook haar naam laten tatoeëren. De twee andere dochters heeft hij geadopteerd. Alaina is de natuurlijke dochter van Kim's zus en Whitney is de natuurlijke dochter van Kim met een andere man. Hij heeft ook een paar nummers opgedragen aan zijn kinderen, Hailie's Song en Mockingbird bijvoorbeeld.
Em is ook de wettelijke voogd van zijn jongere halfbroer, Nathan.
 |
| Eminem met zijn oudste dochter, Hailie |
Na drie zelf uitgebrachte EP's met zijn oude groep Soul Intent, heeft hij zijn eerst soloalbum in 1996 uitgebracht via het label van zijn mentoren, producersduo Bass Brothers (Jeff en Mark Bass), Web Entertainment. Dit album, Infinite, is vrij onbekend, maar daarom zeker niet slecht. Het kent gastbijdrages van onder andere D12 medeleden Kon Artis (aka Mr. Porter) en Proof.
Een jaar later (1997) heeft hij op datzelfde label The Slim Shady EP uitgebracht. Deze EP heeft heel zijn leven verandert. Toen al levende legende Dr. Dre kreeg de schijf te horen en liet Eminem meteen naar Los Angeles overkomen om een contract te tekenen bij zijn label Aftermath Entertainment en overkoepelend label Interscope Records (geleid door Jimmy Iovine).
Zijn debuutsingle, Just Don't Give a Fuck, stond trouwens al op deze EP.
 |
| Logo van Aftermath Entertainment |
Bekende singles van dit album zijn My Name Is, Guilty Conscience (met Dr. Dre), Role Model en Just Don't Give a Fuck.
Inmiddels is het album al 5x Platinum (1x Platinum = 1 miljoen keren verkocht in Amerika). Uiteindelijk heeft dit album de Grammy Award van beste rap album in 2000 binnengesleept.
Het jaar na zijn major label-debuut (2000) bracht hij zijn, volgens velen, beste album ooit uit; The Marshall Mathers LP. Zijn tweede album is nog beter ontvangen en verkocht dan zijn eerste major label-album. Dit debuteerde op nummer 1 op de Billboard200 en is momenteel al Diamond (Diamond = 10x Platinum).
Bekende singles zijn Stan (met Dido), The Way I Am en The Real Slim Shady. Bitch Please II (met Dr. Dre, Snoop Dogg, Xzibit en Nate Dogg) en controversieel nummer Kim staan onder andere ook op dit album.
Net zoals het voorgaand album heeft ook deze de Grammy Award van beste rap album in 2001 gewonnen.
 |
| Logo van Shady Records |
D12's huidige leden zijn Eminem, Kuniva, Swift en Fuzz Scoota. Sinds 2011 vult ex-lid Fuzz Scoota de leegte van Proof op. Net zoals Swift dit doet sinds de dood van ex-lid Bugz in 1999. Bizarre en Kon Artis zijn in 2012 vrijwillig uit D12 gestapt.
D12 heeft in 2001 hun debuutalbum uitgebracht op Shady Records en Interscope Records. Dit album kreeg de naam Devil's Night mee. Net zoals The Marshall Mathers LP was dit album nummer 1 in Amerika. Het is ook al Platinum gegaan.
Bekende singles zijn Shit on You, Purple Pills en Fight Music.
 |
| D12: Kuniva, Kon Artis, Eminem, Swift, Proof (R.I.P.) en Bizarre |
Na het succesvolle groepalbum van D12 heeft Eminem in 2002 zijn derde, en mijn persoonlijk favoriete, album The Eminem Show uitgebracht. Dit album is ook op nummer 1 gedebuteerd in Amerika en is net zoals zijn voorganger Diamond. The Eminem Show is zijn eerste album dat grotendeels door Eminem zelf geproduceerd is.
Bekendste singles zijn Without Me, Cleanin' Out My Closet, White America, Business en Sing for the Moment.
Ook dit album heeft de Grammy voor beste rap album in 2003 gewonnen.
De film 8 Mile en zijn soundtrack zijn ook uitgekomen in 2002. Deze soundtrack debuteerde op nummer 1, is 4x Platinum en kent de hitsingle Lose Yourself.
2004 betekende de release van twee Eminem-projecten:
Het eerste was D12's tweede (en tot nu toe laatste) album D12 World. Dit album is net zoals hun debuut gedebuteerd op nummer 1 in Amerika en is niet 1x Platinum, maar 2x Platinum.
Het tweede was Eminem's vierde major-label album, Encore. Critici en vele fans (waaronder ik) vinden dit Em's slechtste album. Dit valt vooral te wijten door zijn hevige druggebruik in die periode. Commercieel was dit album net zoals de vorige een succes (#1 en 4x Platinum).
 |
| Cover van The Re-Up, getekend door Eminem |
Na een succesvol (#1 en 2x Platinum) Greatest Hits-album, Curtain Call: The Hits, in 2005 (singles: When I'm Gone en Shake That (met Nate Dogg)) en de dood van Proof in 2006, heeft Eminem's label Shady Records Eminem Presents: The Re-Up uitgebracht in datzelfde beruchte jaar.
Dit album (wat origineel als mixtape bedoelt was) moest de nieuwe start van Shady Records betekenen. Want buiten D12, Obie Trice, 50 Cent en Stat Quo (net zoals Obie Trice ook niet meer bij Shady) hadden er zich twee nieuwelingen (die nu beide niet meer bij Shady zijn) bij het label gevoegd; Ca$his en Bobby Creekwater.
Deze compilatie-cd was een bescheiden succes, het debuteerde op nummer 2 en is één keer Platinum. De enige single is You Don't Know genaamd, en wordt gebracht door Eminem, 50 Cent, Ca$his en G-Unit-lid Lloyd Banks.
De cover van The Re-Up is trouwens door Eminem zelf getekend.
 |
| Eminem tijdens een recent optreden |
Na de bijna-doodervaring door zijn druggebruik maakte Em in 2009 zijn comeback met zijn vijfde album, Relapse. Naar gewoonte debuteerde ook dit album op nummer 1 in Amerika en is het nu al 2x Platinum. Al zou het commercieel succes anders doen vermoeden, werd ook dit album minder goed ontvangen bij critici en vele fans (waaronder ik ook weer) dan zijn eerste drie albums. Dit valt grotendeels te wijten aan het feit dat hij bijna heel het album door met een raar accentje rapt. Toch heeft dit album de Grammy van beste rap album in 2010 gewonnen.
De singles zijn We Made You, 3 A.M. en Beautiful. Op de re-release, Relapse: Refill, dat 7 nieuwe nummers kende staat de single Forever (met Drake, Kanye West en Lil' Wayne).
In een jaar tijd heeft hij niet stilgezeten, want in 2010 heeft hij zijn zesde (en tot nu toe laatste) solo major label album uitgebracht, Recovery. Volgens Eminem zelf is dit het comeback-album zoals hij in Talkin' 2 Myself (met Kobe) rapt. Encore telde niet mee door het overmatig druggebruik en tijdens Relapse was hij nog aan het afkicken.
Niet alleen commercieel (#1 en al 3x Platinum) maar ook kritisch was dit album weer een groot succes. Ook dit album heeft weer een Grammy gewonnen voor het beste rap album in 2011. Dit maakt dat Encore tot nu toe het enige Eminem-soloalbum is dat geen Grammy gewonnen heeft (had toen verloren tegen Kanye West's Late Registration).
Bekende singles van Recovery zijn Not Afraid, Love the Way You Lie (met Rihanna), No Love (met Lil' Wayne) en Space Bound.
 |
| Bad Meets Evil: Royce da 5'9" en Eminem |
Na een ruzie van ongeveer tien jaar is Eminem in 2010 terug verenigd met goede vriend Royce da 5'9". Dit betekent dat Bad Meets Evil terug bestaat! Dit heeft zich geresulteerd in de EP Hell: The Sequel die ze in 2011 uitgebracht hebben op Shady Records en Interscope Records. Net zoals zijn soloalbums en de D12-albums is deze EP gedebuteerd op nummer 1 in Amerika en is hij nu al Gold (Gold = helft van Platinum).
Waarom ik fan ben van Eminem
De songteksten, manier van rappen, het rijmen, de delivery en de beats-keuze zijn allemaal uitmuntend bij Eminem. Niet alleen zijn twee van mijn favoriete albums ooit (The Eminem Show en The Marshall Mathers LP) van hem, maar hijzelf is in mijn ogen ook één van de beste rappers ooit (zo niet dé beste!). Hij schaamt zich ook niet over zijn verleden, want dat schrijft hij in geuren en kleuren uit in zijn nummers. Door middel van zijn muziek probeert hij zijn luisteraars te doen leren van zijn fouten. Het geeft de haters ook niets om op hem te haten, want alles wat ze tegen hem kunnen gebruiken heeft hij zelf al aan het licht gebracht.
Zijn producties (want Eminem is ook een producer) zijn meestal ook van een subliem niveau.
Toegegeven, tussen 2004 en 2009 zat hij in een dip (zowel persoonlijk als artistiek). Maar voor 2004 maakte hij topnummer na topnummer. Sinds 2010 is hij ook weer helemaal terug. Hij bewees zelfs met The Warning [Mariah Carey en Nick Cannon Diss] dat hij nog altijd de koning is van dissnummers (nummers waar je iemand anders in dat nummerr probeert 'af te maken' en 'dissed'). Eminem maakt in een vingerknip iemand anders zijn carrière kapot met één nummer als hij wilt.
Het is ook knap om te zien dat Em hard samenwerkt met zijn nieuwste Shady Records-aanwinsten; rapper Yelawolf en rapgroep Slaughterhouse (leden: Royce da 5'9", Joe Budden, Joell Ortiz en Crooked I).
Als ik zie dat Eminem een gastartiest is op een bepaald album kijk ik automatisch meer uit naar die cd, vooral naar dat nummer natuurlijk. Hij rapt de hoofdartiest er ook altijd helemaal uit. Dat maakt Eminem één van mijn favoriete artiesten ooit en hij is zelfs één van mijn persoonlijke helden.
Hopelijk heb ik jullie wat kunnen bijbrengen, amuseren en vooral nieuwsgieriger kunnen maken naar Eminem's muziek met dit artikel. Vragen en opmerkingen mogen altijd in de comments.
Cya!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten